Hoe goed presteren renterisico modellen?
Wanneer wij beslissingen onder onzekerheid nemen, willen we normaal gesproken weten hoe goed ons model van de wereld in het verleden heeft gepresteerd, en of het ons gaat helpen om te komen tot betere beslissingen in de toekomst. We willen daarom nagaan hoe onze modellen in werkelijkheid hebben gepresteerd en in hoeverre zij ons echt kunnen helpen in het besluitvormingsproces.
Na de financiële crisis aan het begin van de eeuw, is er een toename geweest in globale inspanning om regelgeving te ontwikkelen die financiële instellingen helpt om het risico te meten en te beheersen. Een belangrijke focus daarbij is het vaststellen van regels voor de benodigde buffers voor mogelijke verliezen als gevolg van marktbewegingen zoals rente, inflatie en aandelenbewegingen.
Basel modellen, bijvoorbeeld, hebben betrekking op regelgeving voor het vaststellen van de buffers in de bancaire sector van vrijwel alle westerse landen. Solvency II modellen richten zich op de verzekeringssector in Europa. Voor de pensioenfonds industrie is er op dit moment alleen regelgeving op lokaal niveau; zo heeft Nederland bijvoorbeeld recent de zogenaamde Wtp modellen geïntroduceerd.
Als gevolg van de invoering van deze regelgeving, worden de voorgeschreven modellen door de financiële sector voor externe risicorapportages gebruikt, en vaak ook als referentiemodel gebruikt voor interne risicorapportages en andere organisaties. Dit leidt tot de vraag:
Hoe goed presteren deze modellen?
In deze serie artikelen zullen we ons focussen op de performance van de volgende renterisico modellen:
- Solvency II modellen in de verzekeringssector in Europa (SII)
- Wtp modellen in de pensioenfonds industrie in Nederland (Wtp)
- Volledig statistische modellen gebaseerd op historische data (BASE)
- Regime gebaseerde modellen (REGIME-BASED)